Αναρχικοί/-ές Λαμίας

Την ίδια στιγμή που οι εξουσιαστικοί σχηματισμοί του κράτους και του κεφαλαίου χτυπούν ολομέτωπά εμάς τους από κάτω αυτού του κόσμου μέσα από την τεχνητή ακρίβεια σε ρεύμα , καύσιμα και τρόφιμα , στο κομμάτι της δημόσιας παιδείας, εδώ και εβδομάδες, δυνάμεις καταστολής με μπάτσους όλων των ειδών, πραγματοποιούν συντονισμένες επιθέσεις εντός των πανεπιστημιακών σχολών, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας  δεκάδες φοιτητές/-τριες κυρίως σε Αθήνα και Θεσ/νίκη,  σε μία προσπάθεια τρομοκράτησης και παραγκώνισης του φοιτητικού κινήματος  που αντιδρά στους νέους σχεδιασμούς του υπουργείου. Η πανεπιστημιακή αστυνομία ξεκινά την λειτουργία της σε λίγο καιρό και με τον νέο νόμο-πλαίσιο που αναμένεται να ψηφιστεί μέσα στον Ιούνιο, ο  δημόσιος χαρακτήρας της τριτοβάθμιας παιδείας βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο.  Χαρακτηριστικά, ανοίγεται ο δρόμος σε ιδιώτες-επιχειρηματίες να στήσουν σχολές-μαγαζάκια που θα χρηματοδοτούν οι ίδιοι, για να παράγουν το αυριανό φθηνό και ευέλικτο εργατικό προσωπικό, χωρίς ολοκληρωμένο αντικείμενο γνώσης , ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεών τους  ενώ επιπλέον προβλέπεται η δημιουργία προγραμμάτων με δίδακτρα που θα δημιουργήσει φοιτητές/-τριες δύο ταχυτήτων. Τέλος με τους στρατιωτικούς γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς να θεριεύουν στην ευρύτερη περιοχή , έχουμε και την επίσημη εμπλοκή της πολεμικής μηχανής και βιομηχανίας με τα πανεπιστήμια, με πολιτικούς και ακαδημαϊκούς να προωθούν την δημιουργία ενός νέου τύπου ακαδημαϊκού μιλιταρισμού, που εγκαινιάζεται με το πρόγραμμα “Αρχύτας”, δηλαδή τον σχεδιασμό και την δημιουργία πολεμικών drones σε σύμπραξη με την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, στο οποίο και συμμετέχει  το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με την σχολή της Πληροφορικής με εφαρμογές στην Βιοϊατρική  που βρίσκεται στη Λαμία.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, μέλη της συνέλευσής μας, την Τρίτη 07-06 το απόγευμα, αναρτήσαμε δύο πανό σχετικά με αυτές τις θεματικές στις εισόδους, τόσο στο τμήμα της Πληροφορικής με Εφαρμογές στην Βιοϊατρική στην περιοχή Γαλανέικα, αλλά και στο campus του ΑΕΙ (πρωην ΤΕΙ).  Στα πανό αναγραφόταν ” Στήριξη και αλληλεγγύη στους αγώνες των φοιτητ(ρι)ών . Μπάτσοι -εταιρίες- πολεμική βιομηχανία , έξω από τα πανεπιστήμια. (A)”

Συνέλευση Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών/-τριών Λαμίας

Το ευρύτερο  κάλεσμα σε συγκέντρωση-μικροφωνική για την φετινή Πρωτομαγιά από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Λαμίας, ήταν για τις 19.00 στην πλατεία Ελευθερίας , κάλεσμα το οποίο και στηρίξαμε ως συνέλευση , όντας οι ίδιοι/-ες, ένα ακόμη κομμάτι του συνολικού εγχειρήματος.

Σύντροφοι /-ισσες και συναγωνιστές/-τριες του στεκιού  , αναρτήσαμε πανό στον χώρο της συγκέντρωσης , όπου μοιράστηκαν κείμενα σε διερχόμενους/-ες και πετάχτηκαν τρικάκια περιμετρικά του κέντρου της πόλης. Παραμείναμε συγκεντρωμένοι/-ες στον χώρο με την μικροφωνική, για πάνω από μία ώρα ενώ κατά την αποχώρησή μας, ομάδα περίπου 20 ατόμων κινηθήκαμε συντεταγμένα σε πεζόδρομο του κέντρου όπου και φωνάχτηκαν συνθήματα με δυνατό παλμό , με θεματικές σχετικές τόσο με την ακρίβεια όσο και για τον πόλεμο-μιλιταρισμό. Τέλος η δράση ολοκληρώθηκε στην πλ. Πάρκου όπου και κρεμάστηκε το πανό του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού, στο οποίο αναγραφόταν “ΠΟΛΕΜΟΣ, ΑΚΡΙΒΕΙΑ,ΑΝΕΡΓΙΑ ΓΕΝΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ, ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΕΣ”

Η Συνέλευση μας συμμετείχε συμπληρωματικά στο κάλεσμα, με δικό μας πανό, κείμενο και τρικάκια.  Στο πανό της συνέλευσης που αναρτήθηκε στην πλ. Ελευθερίας, αναγραφόταν “ΖΗΤΩ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΉΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ- ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΉ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ (Α) ”

Συνέλευση Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών/-τριών Λαμίας

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ

Η 1^Η του Μάη, είναι μια ημέρα νίκης αλλά και ένα ορόσημο για τους αγώνες των εργαζομένων, των εργατών/-τριών, εμάς των καταπιεσμένων, των απο κάτω αυτού του κόσμου. Σε πείσμα των καταπιεστών μας, πάντα θα διεκδικούμε και θα παλεύουμε για μια καλύτερη, πιο ελέυθερη ζωή από αυτή που προσφέρουν τα δεσμά της μισθωτής εργασίας, οι ακόρεστες ορέξεις του κεφαλαίου, αλλά και τα αυξανόμενα κέρδη των αφεντικών. Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών/-τριών του Σικάγο, στις αρχές του Μάη το 1886, έφεραν στο παγκόσμιο προσκήνιο την άσβεστη ορμή των αδιαμεσολάβητων εργατικών αγώνων, που μέσα από την σύγκρουση, την κατάληψη, το σαμποτάζ και τη φωτιά, κερδήθηκε μια από τις πρώτες ουσιαστικές νίκες απέναντι στους «εχθρούς του ανθρώπινου γένους», όπως ονόμαζαν οι απεργοί τους καπιταλιστές, την πολιτική ελίτ και τις παρακρατικές συμμορίες της εποχής. Όσο απόρροια των εργατικών αγώνων του Μάη, οι συνθήκες της δουλειάς βελτιώθηκαν, οι αμοιβές των εργαζομένων αυξήθηκαν, ενώ η τότε ενιαία εργατική διεκδίκηση για το 8ωρο δουλειάς ως όριο, ισχυροποιήθηκε. Ως υποκινητές των διαδηλώσεων συλλαμβάνονται οκτώ αναρχικοί εργάτες, οι οποίοι είχαν ενεργό ρόλο καθόλη την διάρκεια των άγριων απεργιών, εκ των οποίων οι τέσσερις εκτελούνται, ένας αυτοκτονεί στην φυλακή και οι υπόλοιποι φυλακίζονται

Σήμερα ζώντας στην εποχή της κυριαρχίας του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, της αποθέωσης του ιδιωτικού τομέα και της ελεύθερης αγοράς, εμείς οι εργαζόμενοι/-ες έχουμε αφεθεί ως έρμαια απέναντι στην διαρκή υποτίμηση των μισθών και της αγοραστικής μας δύναμης, καθόλη την διάρκεια της δωδεκαετούς κρίσης. Η χρόνια συνεχιζόμενη ακρίβεια, που εφαρμόζουν μεθοδικά οι κρατιστές με τις κυβερνήσεις τους, κλιμακώνεται και πάλι τους τελευταίους μήνες τόσο με την αδιαπραγμάτευτη υπερφορολόγηση του κράτους που εκτινάσσει τις τιμές στα καύσιμα, όσο και με την ιδιωτικοποίηση, δηλαδή ξεπούλημα των δημόσιων οργανισμών , όπως η ΔΕΗ, σε μεγαλοκαρχαρίες επενδυτές που εκβιάζουν τους καταναλωτές σαν άλλες μαφίες, με υπέρογκα πλέον ποσά στους λογαριασμούς ρεύματος. Με όλα τα παραπάνω να φέρνουν ανατιμήσεις ακόμη και στα βασικά είδη διατροφής, των οποίων τις τιμές διαμορφώνει πάντα προς τα πάνω το αόρατο χέρι της αγοράς, οι μισθοί της πείνας, ακόμη και με τις νέες γελοίες αυξήσεις μισθών, πλέον δεν επαρκούν ούτε για τα βασικά. Όλα αυτά δεν είναι τίποτα περισσότερο, από πολιτικές πρωτοβουλίες κοινωνικής εξαθλίωσης, που το μόνο που εξυπηρετούν είναι η περεταίρω, πιο εκβιαστική για εμάς, κερδοφορία των αφεντικών και του κεφαλαίου.

Με την ψήφιση αντιεργατικών νομοσχεδίων στο κοινοβούλιο περικυκλωμένο από διαδηλωτές, σε μεταμεσονύκτιες ψηφοφορίες, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα, αντιεργατικές τροπολογίες και ψηφίσματα που πέρασαν με τη λογική του κατεπείγοντως, στην περίοδο των μνημονίων και της καραντίνας, ο γραφειοκρατικός συνδικαλισμός δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα θλιβερό σκιάχτρο. Ο συλλογικός εργασιακός αγώνας μέσα από άδεια εργατικά κέντρα, απονευρωμένα σωματεία της «σφραγίδας» που καταλήγουν στην πράξη ανύπαρκτα και την οργάνωση αποσπασματικών ολιγοήμερων απεργιών, χωρίς καμία προοπτική μπλοκαρίσματος της παραγωγής, χωρίς στόχευση, άρα και χωρίς ουσία, αφήνουν τους εργαζόμενους/-ες σε ένα κύκλο κινηματικής ηττοπάθιας και ματαίωσης, χωρίς ορατή έξοδο. Φωτεινή εξαίρεση οι νικηφόρες απεργίες στην  COSCO και στην E-FOOD, όπου έδειξαν την δύναμη που μπορούν να πάρουν οι εργαζόμενοι/-ες όταν συνδέονται με ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες.

Παρόλο που αυτές οι συνθήκες κοινωνικής ασφυξίας αποτελούν πλήγμα για την τάξη μας, είναι οι ίδιες συνθήκες που δημιουργούν το τέλος των ψευδαισθήσεων για την καλυτέρευση της ζωής των από κάτω εντός του συστήματος, ανοίγοντας τον δρόμο για την συνολική αμφισβήτηση του τρόπου ζωής και δημιουργούν τα οράματα για μια άλλη κοινωνία. Το ταβάνι στις αυταπάτες έβαλε η αριστερή διαχείριση του κράτους με τον ευφάνταστο όρο Τ.Ι.Ν.Α. (There Is No Alternative) για να βάλει τέλος στις κοινωνικές διεκδικήσεις της αντιμνημονιακής περιόδου. Το ταβάνι αυτό δεν είναι του κινήματος, αλλά των επίδοξων διαχειριστών της πολιτικής εξουσίας. Αυτών που νομίζουν, ότι με όρους ταξικής συνεργασίας, θα εγκαταλείψουμε το όραμα της εξέγερσης, απέναντι στην υπάρχουσα εξαθλίωση. Το ότι θα μπούμε πειθήνια στον διάλογο με τα αφεντικά για να τους πείσουμε ότι μπορεί να συνεχιστεί η κερδοφορία τους ακόμα και αν μεγαλώσουν τα ξεροκόμματα που παίρνουμε για απολαβές.

Η εξέγερση του Σικάγο τη 1^η Μάη του 1886, αλλά και οι εξεγέρσεις της εποχής μας, είναι καλά χαραγμένες στη μνήμη των αγωνιστών/-τρών του κινήματος. Είναι πολύ κοντά η περίοδος 2008-2015, ο τρόμος των αφεντικών από τη μια και η πλατιά αυτοοργάνωση από την άλλη. Η διεκδίκηση ότι τίποτα δεν θα μείνει ίδιο. Όπου με αλληλεγγύη και μαχητικότητα κοιτάξαμε το τέρας στα μάτια και είπαμε «Οι μέρες αφθονίας σας είναι μετρημένες.»
Και θα το πούμε πάλι…

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΕΣ  ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Συνέλευση Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών/-τριών Λαμίας

Στηρίζουμε το κάλεσμα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Λαμίας για συγκέντρωση σήμερα στην Πλ. Ελευθερίας ! Να είμαστε όλοι και όλες εκεί !