Αναρχικοί/-ές Λαμίας

Σήμερα, Σάββατο 21 Μαρτίου και με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ενάντια στο φασισμό-ρατσισμό αλλά και τις επικείμενες εξελίξεις που επαναφέρουν στην καθημερινότητα το ζήτημα του φασισμού, αποφασίσαμε για ακόμη μία φορά να διαδηλώσουμε στην πόλη.
Η προσυγκέντρωση-μικροφωνική, ξεκίνησε περίπου στις 12:30 όπως και είχε ανακοινωθεί τις προηγούμενες ημέρες, με συγκεντρωμένους από την Κίνηση πολιτών (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) , ευαισθητοποιημένους μαθητές, συντρόφους αλλά και ανένταχτους αντιφασίστες. Κείμενα μοιράζονταν καθόλη την διάρκεια της προσυγκέντρωσης σε ένα κέντρο γεμάτο από κόσμο ενώ στη μικροφωνική εκτός των άλλων δώσαμε την αλληλεγγύη μας στους απεργούς πείνας αλλά και στους 350 συλληφθέντες συντρόφους και συναγωνιστές της Φρανκφούρτης.
Η πορεία ξεκίνησε κατά της 13:30 με το αναρχικό μπλόκ στην κεφαλή να αριθμεί πάνω από 25 άτομα, ακολουθούσε το μαθητικό μπλόκ με 15 άτομα και το τελευταίο αυτό της Κίνησης με 25-30 άτομα. Η πορεία ακολούθησε μεγάλο δρομολόγιο για τα δεδομένα της πόλης περνώντας από όλες τις κεντρικές πλατείες αλλά και από τα άδεια γραφεία των φασιστών. Στο σημείο αυτό δεν μπορούμε να προσπεράσουμε ένα πρωτοφανές περιστατικό που δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά στη Λαμία. Στην πλατεία Πάρκου και ενώ η πορεία βρισκόταν σε εξέλιξη, προς έκπληξή μας , το μπλόκ της Κίνησης ως διά μαγείας “εξαφανίστηκε” ! Τους λόγους για τους οποίους οι αριστεροί επέλεξαν να σαμποτάρουν με ένα τόσο γελοίο τρόπο μια αντιφασιστική πορεία , δεν μας είναι γνωστοί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εάν είχε ανακύψει κάποιου είδους πρόβλημα θα μπορούσαν καταφύγουν στο διάλογο πράγμα το οποίο δεν έγινε. Οι αιτίες από μέρους μας, θα αναζητηθούν.Η πορεία συνεχίστηκε κανονικά και κατέληξε στην πλ. Ελευθερίας από όπου και ξεκίνησε.
Καθόλη την διάρκεια της πορείας πετάχτηκαν πλήθος τρικάκια με θεματικές αντιφασισμού, ενάντια στις παρελάσεις και αλληλεγγύης για τους απεργούς πείνας και φωνάχτηκαν πολλά συνθήματα με δυνατό παλμό. Η παρουσία των μπάτσων ήταν διακριτική και οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν θετικές.

ΔΟΥΛΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΤΙΦΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ
Το ζήτημα του φασισμού, εκτός των άλλων βρίσκεται και πάλι στην επικαιρότητα, με τα δικαστήρια των μελών της χρυσής αυγής να ξεκινούν στις 20 Απριλίου και με τις αποφυλακίσεις ηγετικών της στελεχών, λίγες μέρες πριν. Ο πολυετής αγώνας του ανατρεπτικού-αντικαθεστωτικού κινήματος απέναντι στους φασίστες, μορφοποίησε το σύγχρονο αντιφασιστικό κίνημα ιδίως μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα από μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης. Η πείρα όλων αυτών των αγώνων δείχνει πως η μόνη απάντηση στο φασισμό οφείλει να είναι πολιτική και σε επίπεδο δρόμου και όχι μέσα σε δικαστικές αίθουσες με την υποκριτική κρατική πρωτοβουλία στη θέση του κατήγορου.
Δεν νοείται καταπιεσμένος ο οποίος επιλέγει να βρίσκεται απέναντι σε κράτος και καπιταλισμό χωρίς να αποτελεί και εχθρό του φασισμού. Το φαινόμενο αυτό, πάντα αποτελούσε στήριγμα του κυρίαρχου συστήματος σε περιόδους κρίσης και εξαθλίωσης, σαν συστημική απάντηση απέναντι στους αγώνες για την κοινωνική απελευθέρωση.Η πρόσφατη γιγάντωση της Χ.Α. δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί σε καμία περίπτωση χωρίς τη βοήθεια και τη στήριξη από πλευράς εφοπλιστών διά μέσου των καθεστωτικών ΜΜΕ. Μέσα από τηλεοπτικές εκπομπές οι φασίστες αποϊδεολογικοποιήθηκαν μετατρεπόμενοι σε ένα lifestyle ρατσισμού και μισαλλοδοξίας το οποίο ενίσχυσε συντηρητικότερες αντιλήψεις που έκρυβε μέσα της η κοινωνία.
Η συντηρητικοποίηση της κοινωνίας είναι έκδηλη και επιχειρείται να «νομιμοποιηθεί» στη συνείδηση του κόσμου, ως κάτι το φυσιολογικό, σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής. Αυτές αναφέρονται μέσα από ρατσιστικές αντιλήψεις απέναντι σε άτομα διαφορετικής εθνικότητας, θρησκείας, χρώματος δέρματος, σεξουαλικότητας και γενικότερα απέναντι σε ανθρώπους αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Έτσι δικαιολογούνται τα ρατσιστικά πογκρόμ, οι τραμπουκισμοί, οι επιθέσεις σε συντρόφους/σες σε αυτοοργανωμένους χώρους, σε συνδικαλιστές και αντιφασίστες. Τέτοιους υποστηρικτές ακροδεξιών ιδεολογιών συναντούμε σε κόμματα εντός και εκτός κοινοβουλίου και σε νεοναζιστικές συμμορίες έτοιμες να δημιουργήσουν μία νέα χρυσή αυγή. Ένα άμεσο επόμενο των παραπάνω είναι και η ύπαρξη- ανοχή των στρατόπεδων συγκέντρωσης μεταναστών απέναντι στα όποια πρόσφατα το αντιφασιστικό κίνημα, παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, επέλεξε τη σύγκρουση και πέτυχε την απελευθέρωση των πρώτων μεταναστών.
Με όπλο μας το μαχητικό αντιφασισμό τσακίζουμε τους φασίστες οπουδήποτε κι αν βρίσκονται ή κρύβονται , μέσω αντίφα οργανώσεων σε χώρους εργασίας, σχολεία, γειτονιές και όλοι μαζί στους δρόμους. Να εκμηδενίσουμε το φασιστικό καρκίνωμα διαλύοντας κάθε τοπική οργάνωση και τα γραφεία τους σε όποια πόλη ή χωριό τολμήσουν να τα ανοίξουν.

Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Μετά από κεντρικό συντονισμό συνελεύσεων, το Σάββατο 14/03 , πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης για τους απεργούς πείνας , στην είσοδο των φυλακών-κολαστηρίων του Δομοκού, από συντρόφους του Βόλου, της Λάρισας , Καρδίτσας, Λαμίας και Τρικάλων. Η συγκέντρωση πλαισιώθηκε περίπου από 80 άτομα, διήρκεσε κοντά στις δύο ώρες από τις 15:00 μέχρι τις 17:00, δηλαδή τις ώρες προαυλισμού των κρατουμένων. Κατά την διάρκεια της παρέμβασης είχε στηθεί μικροφωνική που συνοδευόταν πάντα από αδιάκοπα συνθήματα τα οποία ακούγονταν καθαρά εντός της φυλακής. Υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία με κρατούμενο σύντροφο απεργό πείνας

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΓΕΡΑ , ΩΣ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.

Σήμερα το μεσημέρι , μέλη της συνέλευσης πραγματοποίησαν παρέμβαση αλληλεγγύης για τους απεργούς πείνας σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό , Radio NET 101,9  , με ηχογραφημένο μήνυμα μέσα στα πλαίσια της πανελλαδικής ημέρας αλληλεγγύης για τους κρατούμενους απεργούς.

ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Σήμερα , ημέρα Τρίτη τις απογευματινές ώρες πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αλληλεγγύης από μέλη της συνέλευσης για τους απεργούς πείνας και την γνωστοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους στην τοπική κοινωνία, στην πλατεία Ελευθερίας. Αναρτήθηκε πανό , μοιράστηκαν ενημερωτικά κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια στο κέντρο. Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν θετικές για ακόμη μία φορα. Θα επανέλθουμε με νέες δράσεις τις επόμενες ημέρες.

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

Η πρόσφατη υπόθεση του αναρχικού απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού, με την πετυχημένη έκβασή της και με το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης που δημιούργησε, έκανε για πρώτη φορά την κοινωνία να σταθεί αλληλέγγυα, σπάζοντας τα ταμπού αναφορικά με τα δικαιώματα και τους αγώνες των εγκλείστων στις φυλακές. Για πρώτη φορά μετά από τη χρόνια καταστολή των κινηματικών αγώνων , το ίδιο το κίνημα επιστρέφει νικηφόρο ενάντια στις εξουσιαστικές – κρατικές προσταγές. Ωστόσο, μέσα στο νέο πολιτικό τοπίο όπως έχει διαμορφωθεί πρόσφατα τα κοινωνικά προβλήματα, εξακολουθούν να μας εξαθλιώνουν, απαιτώντας την αναζωπύρωση των ακηδεμόνευτων κοινωνικών αγώνων σήμερα.
Με τις νέες εξελίξεις σχετικά με το ζήτημα των φυλακών οι έγκλειστοι αγωνιστές διεκδικούν για μια ακόμη φορά την αλληλεγγύη μας. Από τις 2/3 οι κρατούμενοι σε Κορυδαλλό και Δομοκό, Αντώνης Σταμπούλος, Τάσος Θεοφίλου, Φοίβος Χαρίσης, Αργύρης Ντάλιος και Γιώργος Καραγιαννίδης μαζί με τους συντρόφους Δημήτρη Κουφοντίνα, Νίκο Μαζιώτη και Κώστα Γουρνά και από 9/3 ο Γρηγόρης Σαραφούδης, προχωρούν σε απεργία πείνας διεκδικώντας την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων τους, τα οποία σχετίζονται με τον πυρήνα του θεσμού της δικαστικής εξουσίας και του συστήματος εγκλεισμού. Παράλληλα τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσουν σταδιακά απεργία πείνας και άλλα μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων. Αρχικά, απαιτούν την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, οι οποίες στοχεύουν στη σωματική και ψυχική εξόντωση του κρατουμένου. Επίσης, επανέρχεται το αίτημα της κατάργησης του κατάπτυστου τρομονόμου που συμπεριλαμβάνει τους νόμους 187 και 187 Α του 2000 και 2004 αντίστοιχα. Οι νόμοι αυτοί ευθύνονται για ένα συνοθύλευμα ειδικών συνθηκών καταδίκης και φυλάκισης που οδηγούν πάντα στην υπερδιόγκωση των ποινών και αποτελούν προϋπόθεση για την ύπαρξη των προαναφερόμενων φυλακών υψίστης ασφαλείας. Μέσα στο ίδιο σκεπτικό απαιτείται η κατάργηση του περίφημου “κουκουλονόμου”, δηλαδή ενός νομοθετήματος το οποίο σαν μοναδικό στόχο έχει την καταστολή των κινημάτων στοχεύοντας στους διαδηλωτές. Επιπλέον διεκδικούν την κατάργηση της ανάλυσης του DNA ως αποδεικτικό στοιχείο ενοχής, καθώς η μέχρι στιγμής χρησιμότητά του έχει αποδειχτεί ότι είναι η κατασκευή ενόχων από την αντιτρομοκρατική. Τελευταίο αίτημά τους αποτελεί η άμεση απελευθέρωση του αντάρτη Σάββα Ξηρού του οποίου η υγεία κυριολεκτικά καταστρέφεται συστηματικά εδώ και 13 χρόνια μέσα στις φυλακές, με αποτέλεσμα η αναπηρία του να έχει φτάσει σε ποσοστό 98%.
Η συγκεκριμένη απεργία πείνας δεν είναι ξεκομμένη από τη συνολική κοινωνική εξαθλίωση που έτσι και αλλιώς όλοι μας βιώνουμε καθημερινά. Η άμεση σύνδεση των αγώνων εντός και εκτός των τειχών είναι μια προϋπόθεση για τη συνολική κοινωνική απελευθέρωση απέναντι σε κράτος και εξουσία. Η μετατροπή των κρατουμένων σε ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας είναι ανεπίτρεπτη και δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από άθλια κατασταλτική προπαγάνδα, τη στιγμή που χιλιάδες οικογένειες σε όλο τον ελλαδικό χώρο έχουν συγγενείς κρατουμένους, με άμεσο αντίκτυπο στην καθημερινότητά τους. Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στα προφυλακισμένα συγγενικά πρόσωπα της ΣΠΦ και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωσή τους.
Εμείς ως αναρχικοί βρισκόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού και αγωνιζόμαστε για την καταστροφή και της τελευταίας φυλακής. Θεωρούμε πως οι κοινωνίες ιστορικά και διαχρονικά έχουν αποδείξει ότι είναι ικανές να επιβάλλουν την πραγματική δικαιοσύνη εκεί και όπου χρειάζεται, χωρίς την ύπαρξη νόμων και θεσμών που έχουν επιβάλλει κράτος και εξουσία, που μοναδικό σκοπό έχουν τη δική τους ενδυνάμωση και την κυριαρχία απέναντι στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου. Με όπλο μας την έμπρακτη αλληλεγγύη βρισκόμαστε δίπλα στους απεργούς πείνας και καλούμε σύσσωμη την τοπική κοινωνία στο πλάϊ μας, την ίδια στιγμή που τα κολαστήρια-φυλακές του Δομοκού βρίσκονται κυριολεκτικά δίπλα μας.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ – ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 2/3