ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ, ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΘΕΣH
Το φαινόμενο του φασισμού δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ένα τωρινό φαινόμενο, ούτε κάτι το οποίο συναντούμε μόνο σε αυτόν τον τόπο. Ο φασισμός είναι ο στυλοβάτης του κράτους και του κεφαλαίου και όταν δεν είναι αρκετά ισχυρός για να επιβάλλει ολοκληρωτικά συστήματα, χρησιμεύει σαν παρακράτος χτυπώντας όλους όσους αμφισβητούν την εξουσία και αγωνίζονται.
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, σαν αυτή που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο, με κοινωνικά ζητήματα να οξύνονται, το σύστημα στηρίζει το φασισμό. Ο ρόλος του είναι καθαρά συμπληρωματικός και συντονισμένος με την κρατική καταστολή απέναντι στα κινήματα, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιεί συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, παρασέρνοντας ένα κομμάτι εξαθλιωμένων όχι απέναντι στους ταξικούς εχθρούς του, αλλά απέναντι στην ίδια την κοινωνία. Τα ελεγχόμενα από εφοπλιστές και μεγαλοεκδότες των ΜΜΕ στήριξαν την Χρυσή Αυγή, γιγαντώνοντας την ίδια και τις πρακτικές της νομιμοποιώντας τη στη συνείδηση του κόσμου τη φασιστική ιδεολογία. Το ρατσιστικό παραλήρημα των καναλιών πάνω στο οποίο πάτησε η Χ.Α., συνεχίζεται και σήμερα αμείωτο, κλείνοντας και πάλι το μάτι στο φασισμό.
Οι πρακτικές και οι δράσεις της ακροδεξιάς και της Χ.Α., ήταν γνωστές πολύ πριν την εγκαθίδρυση της ίδιας σαν ένα κοινοβουλευτικό κόμμα. Φασίστες εμφανίζονταν πάντα δίπλα σε διμοιρίες της αστυνομίας, χτυπώντας στο σκοτάδι εργάτες, αντιφασίστες, αγωνιζόμενους, ομοφυλόφιλους και οποιονδήποτε εκπροσωπούνε στα μάτια τους κάτι διαφορετικό και έτσι τους βρίσκουμε ξανά σε επιθέσεις απέναντι σε στέκια, καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους. Οι πρόσφατες φασιστικές προκλήσεις στην κατειλημμένη και φρουρούμενη από μπάτσους Πρυτανεία, τα πρόσφατα κρούσματα ρατσιστικής βίας σε Αθήνα και Χανιά, δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από την συνέχιση αυτών των πρακτικών ακόμα και με την αλλαγή της κυβέρνησης.
Η δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα, καθώς και ο κοινωνικός αντίκτυπος αυτής με τη μαζική και δυναμική εμφάνιση του αντιφασιστικού κινήματος αποτέλεσε ορόσημο στην παραπέρα κρατική διαχείριση της υπόθεσης της Χ.Α. Οι κρατιστές, σε μία προσπάθεια αποσυμπίεσης της κοινωνικής οργής, παρουσιάζονται ως η μόνη ουσιαστική λύση απέναντι στο φασιστικό φαινόμενο το οποίο οι ίδιοι δημιούργησαν, με τις προφυλακίσεις και τις δίκες μελών της Χ.Α. που μόλις ξεκίνησαν. Το πραγματικό διακύβευμα της πολύκροτης δίκης της Χ.Α. δεν είναι το τσάκισμα του φασισμού αλλά η ανάδειξη του κράτους ως παντοδύναμου και κυρίαρχου, το οποίο υπερβαίνει και υποκαθιστά όλο τον αντιφασιστικό αγώνα που μέχρι τώρα έχει πραγματοποιηθεί.
Ως αναρχικοί/ες ταγμένοι στον μαχητικό αντιφασισμό- αντικαπιταλισμό, με συνέπεια χρόνων, δεν έχουμε αυταπάτες για τις όποιες δικαστικές αποφάσεις και να ανακοινωθούν. Ο φασισμός δε νικιέται σε δικαστικές αίθουσες, ούτε με ανάθεση σε κυβερνητικούς σωτήρες και υποκριτικές τηλεοπτικές καταδίκες. Ο φασισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από το οπλισμένο μακρύ χέρι του κράτους. Οι στρατιές των κολασμένων και των καταπιεσμένων αυτής της γης πάντα θα τσακίζουν τους φασίστες και τα τσιράκια τους ανοίγοντας το δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση.
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
Συνέλευση Αναρχικών Αντιεξουσιαστών/τριών Λαμίας