Στις 18 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 5 χρόνια από την ημέρα που ο Παύλος Φύσσας ύψωσε το ανάστημά του και κοίταξε το κτήνος του φασισμού στα μάτια, αποδεικνύοντας ότι ο φόβος και η ελευθερία είναι έννοιες που δεν συμβαδίζουν.
Πέντε χρόνια μετά και ενώ ο αρχηγός της ναζιστικής οργάνωσης έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει. Παρά τα δικαστήρια (δολοφονία Λουκμάν, δολοφονία Φύσσα, επιθέσεις σε ΠΑΜΕ και Αιγύπτιους ψαράδες), η Χρυσή Αυγή συνεχίζει να εμφανίζεται στο προσκήνιο με διάφορα πρόσωπα. Είτε σαν αγανακτισμένοι πολίτες ξερνώντας μίσος έξω από τα HOT SPOT, είτε τοποθετώντας βόμβες σε καταλήψεις στέγης προσφύγων και μεταναστών και σε ελευθεριακούς χώρους (ΝΟΤΑΡΑ 26, Pasamontana, Vancouver Apartman), είτε σαν αγανακτισμένοι γονείς και κηδεμόνες του Ωραιοκάστρου. Σήμερα, μεταμφιεσμένοι σε πατριώτες μακεδονομάχοι, με ανοιχτή στήριξη μεγάλου μέρους της εκκλησίας και με ενίσχυση της ακροδεξιάς-εθνικιστικής ρητορικής τους από τα Μ.Μ.Ε., ξαναβγαίνουν στον δρόμο και επιτίθενται σε μετανάστες, χώρους αλληλεγγύης και σε όποιον θεωρούν “ανθέλληνα” εχθρό τους, πάντα με την στήριξη της αστυνομίας.
Η Χρυσή Αυγή βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο την ημέρα που δολοφόνησε τον Παύλο, ενώ τον Απρίλιο του 2015 δέχθηκε ένα ακόμα μεγάλο πλήγμα: την έναρξη της δίκης της. Καθώς η διαδικασία σε λίγους μήνες φτάνει στις απολογίες και στη συνέχεια, μετά την πρόταση της εισαγγελέως και τις αγορεύσεις, στην έκδοση της απόφασης, η ηγεσία και τα μέλη της συμμορίας καλούνται να απαντήσουν σε δεκάδες στοιχείων που αποδεικνύουν τον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης. Ενώ οι χρυσαυγίτες αρχικά δήλωναν Έλληνες εθνικιστές και διαμαρτύρονταν πως η δίωξή τους είναι πολιτική, φτάσαμε πλέον στο “και τι έγινε που είμαστε ναζιστές”, όπως πολλάκις έχει ακουστεί από τους υπερασπιστές τους μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου.
H Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να δράσει μόνη της. Ένα σύνολο πολιτικών, θρησκευτικών, στρατιωτικών και μιντιακών μηχανισμών εξουσίας τη χρησιμοποιούν για να επιβληθούν στους αδύναμους της κοινωνίας. Με λίγα λόγια ο φασισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συστήματος και του κράτους. Αυτό αποδεικνύει δυστυχώς πως είμαστε ακόμα στην αρχή και πώς όσες διώξεις και καταδίκες και να υπάρξουν, το μόνο που μπορούν να καταφέρουν είναι να κόψουν για λίγο τη φόρα της φασιστικής ανάκαμψης, η οποία χέρι-χέρι με τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, προσπαθούν να επιβληθούν όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Αυτή είναι η “δουλειά” τους. Μια “δουλειά” που θα συνεχίζεται όσο οι πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης τους ευνοούν. Υποχρέωσή μας είναι να σταθούμε απέναντί τους με κάθε μέσο, όχι μόνο στις δικαστικές αίθουσες, αλλά και στον δρόμο.
Η ανάγκη για αμφισβήτηση του σαθρού πολιτικού συστήματος οδηγεί στην συνεχή δημιουργία συλλογικοτήτων διαφόρων μορφών (σωματεία βάσης, συνελεύσεις γειτονιών, καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενοι κοινωνικοί χώροι και πάρκα). Κομμάτι αυτού του πολύμορφου κινήματος αποτελεί και η συλλογική προσπάθεια που επιχειρούμε στην πόλη της Λαμίας όπου ζούμε, εργαζόμαστε και κοινωνικοποιούμαστε. Στόχος μας είναι η δημιουργία ενός στεκιού, ενός ανοιχτού κοινωνικού χώρου για την αλληλεγγύη, την ρήξη και την ελευθερία. Ένας αυτοδιαχειριζόμενος χώρος συσπείρωσης, πολιτικοποίησης, κοινωνικοποίησης και πολιτισμού, χώρος αντιεμπορευματικός, αντιθεσμικός, μακριά από δημοτικές αρχές, ΜΚΟ και κρατικούς φορείς. Ένα εγχείρημα κοινωνικοπολιτικής παρέμβασης, διεκδικητικής δράσης, συλλογικής αυτοοργάνωσης στην πόλη αλλά και στον ευρύτερο Νομό, για τον αντικαπιταλιστικό αγώνα, τον αντιφασισμό, τον αντισεξισμό.
Έχοντας ως πρόταγμα τη συνυπευθυνότητα και τη συλλογικοποίηση, το αυτοδιαχειριζόμενο εγχείρημά μας θα μας ενώσει σε έναν κοινό αγώνα, σε ευρύτερα αλλά και τοπικά ζητήματα. Για μια κοινωνία αλληλεγγύης, ισότητας και αξιοπρέπειας. Για μια ελεύθερη κοινωνία. Με το βλέμμα σταθερά στραμμένο στην κοινωνική επανάσταση, δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ…
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ
πλ. Ελευθερίας στις 19.00
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Λαμίας