ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
Οι μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, η βαριά φορολογία , η ακρίβεια, η εκτίναξη της ανεργίας, οι αλλαγές στο ασφαλιστικό και οι πετσοκομμένες δημόσιες παροχές, είναι η μοναδική “πραγματικότητα” που μπορεί να προσφέρει το σημερινό πολιτικό σύστημα. Πάντα η επιβολή των νέων μέτρων, γίνεται «διά ροπάλου», με την παγίωση της αστυνομοκρατίας σε όλα τα κέντρα των μητροπόλεων αλλά και με την αυξανόμενη καταστολή απέναντι σε οποιοδήποτε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας αντιδρά (απεργούς, διαδηλωτές, αντιφασίστες, πρόσφυγες κλπ.). Η διαρκής επίθεση που δέχεται η κοινωνία από το κράτος , το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο, είναι μία επίθεση που εντείνεται με την εμφάνιση στο προσκήνιο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης του 2008. Η άνευ προηγουμένου εξαθλίωση και η φτωχοποίηση των “από κάτω” αυτού του κόσμου, αποτελεί μονάχα μία θλιβερή καθημερινότητα η οποία δεν θα μπορούσε ποτέ να πραγματοποιηθεί χωρίς τους συνεχείς εκβιασμούς , την καλλιέργεια του φόβου και τέλος τις επίπλαστες συνθήκες “εκτάκτου ανάγκης”, που έφεραν σε ισχύ τα απανωτά μνημόνια.
Εν μέσω όλων αυτών, οδηγούμαστε στο σημείο να συζητάμε, για το θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου στη στέγαση, μία κουβέντα που ανοίγει με την πρώτη τμηματική απελευθέρωση των πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία. Για πρώτη φορά οι κυβερνώντες, με την πρόφαση της ρύθμισης των “κόκκινων δανείων”, δεν διστάζουν να δημιουργήσουν ρεαλιστικές προϋποθέσεις για την εσκεμμένη δημιουργία των αυριανών αστέγων. Ένα ακόμη νομοσχέδιο που ως μόνο στόχο έχει την συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια ακόμη λιγότερων προνομιούχων, θα κατατεθεί σύντομα. Από τη μία, ανακεφαλαιώνονται πάλι οι τράπεζες και οι “επενδυτές” αρπάζουν για ψίχουλα ολόκληρα κομμάτια γης και κατοικίες. Στον αντίποδα δημιουργείται περισσότερη ανασφάλεια στην πλειοψηφία της κοινωνίας, καθώς χιλιάδες οικογένειες, ήδη αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Η μοναδική πραγματικότητα που μπορούν να επιφέρουν οι πλειστηριασμοί και οι εξώσεις που έρχονται, είναι η ολοκληρωτική εξαθλίωση του ατόμου, καθώς οι “νέοι” άστεγοι πλέον, θα αποτελέσουν μια νέα στρατιά από ακόμη πιο φθηνό, πιο ευέλικτο και πιο πειθαρχημένο εργατικό δυναμικό για τις ορέξεις των κάθε λογής αφεντικών, καθώς οι συνθήκες επιβίωσής τους γίνονται δραματικά χειρότερες.
Φυσικά, το ζήτημα της πρώτης κατοικίας δεν περιορίζεται στα στενά όρια της ιδιοκτησίας, ούτε είναι είδος πολυτέλειας. Το δικαίωμα στη στέγη, όπως και το δικαίωμα σε νερό, τροφή, υγεία και παιδεία, είναι θεμελιώδης βιοτικές ανάγκες, όλων μας. Δεν παζαρεύουμε κανένα κοινωνικό κεκτημένο, όποια και να είναι η οικονομική συγκυρία, όποια και να είναι η πρόφαση των εξουσιαστών κάθε φορά. Απέναντι στη λογική της ανάθεσης και τους αυτόκλητους σωτήρες του κοινοβουλίου και του κράτους, να προτάξουμε την κοινωνική αλληλεγγύη, σαμποτάροντας κάθε κίνηση πλειστηριασμού και κατάσχεσης. Να μπούμε μέσα στις δικαστικές αίθουσες και να μπλοκάρουμε τους πλειστηριασμούς στη γέννησή τους, να βρεθούμε μπροστά από κάθε σπίτι που απειλείται με εκκένωση και να αποτρέψουμε στην πράξη τα σχέδια κράτους, αφεντικών και μπάτσων. Να οικιοποιηθούμε τους δημόσιους χώρους με μαζικές καταλήψεις σε άδεια σπίτια και εγκαταλελλειμμένα κτίρια, λύνοντας έτσι το όποιο οικιστικό πρόβλημα προκύψει, δημιουργόντας έτσι νέες εστίες αντίστασης και συλλογικοποίησης σε κάθε γειτονιά, περιοχή και χώρο εργασίας. Να ανθίσουν οι αυτοοργανωμένες, αντιιεραρχικές λαϊκές συνελεύσεις, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να μην τους το επιτρέψουμε !
ΕΞΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΒΙΛΛΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ