Κείμενο που μειράστηκε κατά την διάρκεια της αντιφασιστικής προσυγκέντρωσης και πορείας στην πόλη της Λαμίας

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΑΡΧΙΚΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

 

            Ένα πρωτοφανές φαινόμενο έκανε την εμφάνιση του στην πόλη μας τη Λαμία, όπως και σε πολλές άλλες πόλεις της χώρας, μετά την λήξη των βουλευτικών εκλογών της 6ης Μάη. Μία επί σειρά δεκαετιών παρακρατική και φανερά νεοναζιστική συμμορία, αυτή της Χρυσής Αυγής, φορώντας το δημοκρατικό της προσωπείο, κατάφερε να αποσπάσει 2.278 ψήφους απ’ το εκλογικό σώμα της πόλης. Φυσικά οι λόγοι για τους οποίους οι προαναφερόμενοι συμπολίτες μας επέλεξαν τους νοσταλγούς του Χίτλερ για να εκπροσωπήσουν τις ζωές τους, άσχετα αν στην πλειοψηφία τους, “δεν γνώριζαν”, το έκαναν σαν “διαμαρτυρία”, είτε το θεώρησαν “αστείο”, η πράξη τους αυτή έχει ένα και μόνο αποτέλεσμα. Το αυγό του φιδιού έσπασε και το φίδι πλέον έρπετε ανάμεσα  στα πόδια μας.

Σαν αναρχικοί/ές – αντιεξουσιαστές/τριες, έχουμε επιλέξει συνειδητά να βρισκόμαστε απέναντι και εναντίον αυτής της νεοναζιστικής συμμορίας, πολύ πιο πριν αυτή αποκτήσει την σημερινή δημοσιότητα και διόλου ευκαταφρόνητα εκλογικά ποσοστά. Τότε που η αντιπαράθεση στο λόγο και στο δρόμο με τους νεοναζί, απασχολούσε εκτός από τον πολιτικό χώρο μας, μια μικρή έως ελάχιστη μερίδα ευσυνείδητων πολιτών. Ένας σιωπηλός πόλεμος, που παρουσιαζόταν στην κοινωνία από τα ΜΜΕ, απο-ιδεολογικοποιημένος, σαν ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε “ακραίες” ομάδες χούλιγκαν. Εμείς λοιπόν που εχθρευόμαστε την εξουσία, όχι μόνο απέναντι από το κράτος και τα αφεντικά στους εξουσιαζόμενους από τους θεσμούς της υποδούλωσης απέναντι σε μας τους καταπιεσμένους, αλλά και τις εξουσιαστικές συμπεριφορές από άνθρωπο σε άνθρωπο  που δημιούργησε αυτό το σύστημα, πώς είναι δυνατόν να μην βρισκόμαστε απέναντι στους νεοναζί οι οποίοι εκθειάζουν την εξουσία, την απολυταρχία και τον ρατσισμό.

Απέναντι σε αυτούς που οραματίζονται μια μιλιταριστική δομή μερικής ή καθόλου ελευθερίας για κοινωνική δομή, την ίδια στιγμή που εμείς πολεμούμε για την κοινωνική απελευθέρωση. Δεν είμαστε εμείς οι οποίοι θα επιτρέψουμε σε κανένα furer-ίσκο να ανελιγθεί στην εξουσία για να στεκόμαστε αύριο όλοι προσοχή μπροστά του. Πάντοτε πολεμούμε και θα πολεμούμε αυτήν την στείρα ιδεολογία του μίσους που η Χρυσή αυγή ξερνάει σε κάθε ευκαιρία της δοθεί. Μια εύπεπτη ιδεολογία που πάντα προορίζεται εναντίων κάποιων “άλλων” στην αρχή, όπως κάνει τώρα έχοντας τους μετανάστες στο στόχαστρο, ενώ αύριο θα έχει τους αριστερούς, εμάς και όσους τους αμφισβητούν, ενώ σταδιακά ολόκληρη την κοινωνία, έχοντας σαν τελικό στόχο να την υποδουλώσει ολόκληρη κάτω από το μαστίγιο της. Φυσικά, όπως και όλες οι εξουσιαστικές ιδεολογίες δεν θα μπορέσουν σε καμία περίπτωση να μην ασπάζονται την μισητή σε μας έννοια και λειτουργία του κράτους. Αυτή είναι και η αιτία που οι χρυσαυγίτες νοιώθουν σαν το σπίτι τους, εντός του υπάρχοντος συστήματος, χτυπώντας όποιον το αμφισβητεί. Για τον λόγο αυτόν και επί δεκαετίες παίζουν καλά το ρόλο του παρακράτους, με κουκούλες και μαχαίρια μπροστά ,ανάμεσα ή πίσω από αστυνομικές δυνάμεις, χτυπώντας όποιον “αντιμιλάει” ακόμα και εκεί που οι επίσημοι κατασταλτικοί μηχανισμοί αδυνατούν να φτάσουν.

Έτσι λοιπόν οποιαδήποτε εστία αντίστασης και διεκδίκησης δημιουργείται είναι για τους νεοναζί ένας πιθανός στόχος. Ουκ ολίγες φορές μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις όπως και μπλοκ διαδηλωτών έχουν χτυπηθεί από το παρακράτος. Ακόμα και κινήματα όπως αυτό των αγανακτισμένων στο Σύνταγμα πέρσι το καλοκαίρι δέχτηκε επιθέσεις απ’ τα εν λόγω αποβράσματα, αλλά ακόμα και πολιτικοί χώροι όπως στέκια και καταλήψεις του αριστερού και αντιεξουσιαστικού χώρου έχουν δεχτεί πάμπολλους εμπρησμούς, πολλές φορές με την σιωπηλή συγκατάβαση της ΕΛ.ΑΣ. Το μοτίβο συμπληρώνεται με απειλές και μαχαιρώματα σε απομονωμένους αγωνιστές αλλά και τσάκισμα αβοήθητων και ανυπεράσπιστων μεταναστών.

Ακόμα οφείλουμε να υπενθυμίσουμε, πως και στην πόλη μας οι χρυσαυγίτες δεν ζωγραφίζουν μόνο τους τοίχους με σβάστικες και στόχους (παγκοσμίως αναγνωρισμένα σύμβολα των νεοναζί), αλλά έχουν πραγματοποιήσει και άλλες ενέργειες τις οποίες καλό είναι να θυμόμαστε. Έτσι τον Μάιο του 2005, χρυσαυγίτες καταστρέφουν πάγκους της Αλβανίας και της Σενεγάλης στην πλ. Πάρκου με την λήξη της 2ης γιορτής των εθνοτήτων και πολιτισμού. Τον Ιανουάριο του 2006 χτυπιέται σύντροφος από ομάδα οπλισμένων νεοναζί, ενώ τον Απρίλιο του ίδου έτους, χτυπιούνται πισώπλατα με σπασμένα μπουκάλια μπύρας και χωρίς να προηγηθεί τίποτα σύντροφοι που κάθονταν στην πλ. Ελευθερίας. Τέλος τον Μάιο και πάλι του ίδου έτους με την συγκατάθεση του προέδρου και λοιπών παραγόντων του ΤΕΙ Λαμίας, πραγματοποιείται το κατάπτυστο φεστιβάλ μίσους από νεοναζί, μετά του οποίου την λήξη, μαχαιρώνεται μετανάστης. Διάσπαρτες δράσεις τους συμπεριλαμβάνουν και εμπρησμούς κινέζικων καταστημάτων ρούχων με επιγραφές “ΕΞΩ” αλλά και στόχους. Ορίστε λοιπόν ποια είναι η πραγματική ουσία του ναζισμού, ακόμη και στην ίδια μας την πόλη, χωρίς καμία παρωπίδα, παρά μόνο παρατηρώντας τις πράξεις τους.

Αφού έχουμε επιλέξει να απέχουμε απ’ την εκλογική διαδικασία αντιτιθέμενοι στην εκπροσώπηση που αυτές πρεσβεύουν, δεν θεωρούμε πως η μη ψήφιση των νεοναζί από κανέναν αρκεί για το τσάκισμα της Χρυσής Αυγής αλλά η έμπρακτη απομόνωση και απομάκρυνση των πράξεων, ενεργειών αλλά και της φυσικής παρουσίας όλων αυτών των καθαρμάτων από τις πόλεις αλλά και τα χωριά μας, με τα οποία και φλερτάρουν τον τελευταίο καιρό. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους πως η στήριξη αυτής της συμμορίας δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μια αντισυστημική αλλά ακριβώς το αντίθετο και χειρότερο. Το αντιμνημονιακό προφίλ της φυσικά δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από μια πρόσκαιρη ταμπέλα την οποία αυτοί οι μισάνθρωποι έντεχνα φόρεσαν σε μια ακόμη προσπάθεια προσέλκυσης ψήφων και τίποτα παραπέρα. Έτσι λοιπόν, ενώ τα ολοένα αυξανόμενα και αυθόρμητα κινήματα όπως αυτά των αγανακτισμένων του περασμένου καλοκαιριού δείχνουν πως ο λαός αυτός αναζητά και διεκδικεί περισσότερες ελευθερίες για τον εαυτό του μακριά από την αυταρχικότητα της εξουσίας, των αφεντικών και του κράτους, έτσι λοιπόν και ο ίδιος λαός οφείλει να διαφυλάξει απ’ αυτόν τον έρποντα κίνδυνο τις νίκες, τους αγώνες και κατακτήσεις του ,σε πείσμα των δύσκολων καιρών που όλοι διανύουμε, εάν θέλει να διεκδικήσει μια μέρα “την έφοδο στους ουρανούς” και σ’ ένα καλύτερο μέλλον.

 ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ

ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΛΑΜΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ


Αναρχικοί/ές – Αντιεξουσιαστές/τριες Λαμίας

This entry was posted in κειμενα. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *